Dit zijn de Iguazu Falls in Argentinië, op de grens met Brazilië en Paraguay. De wereld lijkt hier opengespleten en het water stort werkelijk de afgrond in. Geen wonder dat ze het hier de ‘Devils Throat’ noemen. Als water-liefhebber sta je bij een uitzicht als deze wel goed! Wauw, wat een fantastische watervallen. Ik zit deze zomer in Argentinië voor een project bij Philips Healthcare, gericht op customer service. Dit staat natuurlijk helemaal los van water, maar als watermanagement student moest ik toch wel even langs bij zo’n mooi natuur-fenomeen.
En dit geeft dan een leuke aanzet voor een blog over watervallen. Want hoe zo’n waterval ontstaat is bijzonder interessant. Een waterval kan bijvoorbeeld ontstaan door aardbevingen en plaatverschuivingen, water valt van de ontstane klif af. Maar een waterval kan ook geleidelijk ontstaan: Wanneer er in een rivier verschillende bodemsoorten zijn, zachte en harde steensoorten, kan een deel worden uitgesleten terwijl het andere deel op hetzelfde level blijft. Zo ontstaan hoogteverschillen. Door het uitslijten (eroderen) van de zachte bodem, wordt de helling steeds steiler en gaat het water daar harder stromen. Dit versterkt het effect van het eroderen. Op een gegeven moment is de rivier zo steil, dat de helling bijna verticaal is. Het water blijft het zachtere gesteente beneden afbreken en meenemen, de waterval wordt steeds groter. Tot er op een gegeven moment niet genoeg stevigheid meer is om de helling van de bodem te behouden, de helling waarover het water stroomt, brokkelt af. Nu krijg je dus echt de ‘vallende’ waterval. De rots is verticaal, of hangt zelfs over. Het water klettert in de poel onderaan de waterval, waar het proces van uitslijten doorgaat. Dit betekent dat de rotsen steeds verder zullen afbrokkelen, de voet van de rots wordt steeds een beetje afgebroken. Een waterval verplaatst zich dus eigenlijk stroomopwaarts. Zo kan een waterval als de Niagara Falls zich wel tot een meter per jaar verplaatsen.
Een waterval zou zich ook weer kunnen ontwikkelen tot een ‘normale’ rivier. Wanneer er benedenstrooms geen zachte steen meer is maar alleen nog maar een bodem van harde steen, kan de steile wand afbrokkelen en uiteindelijk weer een normale helling vormen.
De watervallen waar ik vandaag sta, zijn nog groter dan de Niagra Falls. Ze strekken zich over een breedte van 2.7 kilometer en ze zijn tussen de 60 en 82 meter hoog! Wat onwijs mooi is aan deze watervallen, is dat er een hele vlakte van water vanuit Brazilië over gigantische kliffen naar beneden stort, in een veel smallere rivier. Hier stroomt het water dus met flinke kracht Argentinië binnen.
Het uitzicht geeft het idee dat je in een sprookje bent beland, geen wonder dat deze watervallen ook werden gebruikt in de Indiana Jones film.
Mijn water-hartje gaat hier wel van kloppen! Ondanks dat ik deze zomer even niks water-gerelateerd aan het doen ben, kom ik natuurlijk genoeg tegen. Water is overal! Mijn volgende bestemming is Rio de Janeiro, waar ik natuurlijk het beroemde strand Copacobana ga bezoeken. Ciao!
Het ontstaan van de waterval was originally published in Water, wereldwerk! on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.