Afgelopen twee weken ben ik met Wetskills naar Roemenië gegaan om daar samen met Nederlandse en Roemeense studenten en young-professionals aan verschillende projecten te werken.
Inmiddels ben ik alweer een paar dagen thuis van twee onvergetelijke weken in Roemenië. Het begon allemaal op Schiphol waar ik gelukkig al een paar andere deelnemers en een begeleider tegen kwam. Eenmaal aangekomen in Boekarest zijn we met de bus en de metro naar de campus van de Polytehnica University gegaan. Onderweg werd het al vrij snel duidelijk dat Boekarest nogal verschilt van grote West-Europese steden; het zag er soms best arm en vervallen uit. Aangekomen bij de dorms waren we opgelucht. De dorms waren nieuw en schoon en we waren de enige in het gebouw. Stukje bij beetje bleek het toch niet zo perfect te zijn. We hadden geen verwarming, geen internet, geen koelkast, geen pannen, borden en bestek, en het ergste van alles, we hadden geen warm water.
De volgende ochtend moesten we alweer vroeg verzamelen bij de Polytehnica voor de tour door de Karpaten. Hier ontmoetten we ook de Roemeense studenten voor het eerst, wat een beetje ongemakkelijk was, de meeste spraken slecht Engels. De eerste stop was bij de waterzuivering in Pitesti. In Nederland ben ik nog nooit bij een waterzuiveringsinstallatie geweest, dus ik kon het nergens mee vergelijken. Het was blijkbaar bijzonder dat wij daar waren, want er kwamen meteen twee cameraploegen op af. De volgende stop was bij het klooster van Arges. Dat was een van de mooiste dingen in Roemenië. De priester gaf ons een uitgebreide rondleiding door de kerken en het klooster. Vervolgens gingen we, een paar uur achterlopend op schema, naar het hotel midden in de bergen. Daar konden we even genieten van een warme douche en het mooie uitzicht op de bergen. De volgende ochtend moesten we ook al weer vroeg de bus in, voor het openluchtmuseum en een rondleiding door Sibiu. Vervolgens konden we weer heel lang de bus in, terug naar Boekarest.
Zondag kregen we uitleg over de vijf cases. Je moest een team roles test doen een je top vijf van de cases inleveren, en op basis daarvan werd je ingedeeld bij een case. Ik werd helaas bij mijn nummer vijf ingedeeld, samen met twee Roemeense studenten en nog een andere Nederlandse student. Toen kwam de laatste teambuilding opdracht, in je project groepje moest je een maaltijd koken. Dat ging alleen nogal lastig in dorms zonder kookgerei. Maar met drie pannen en vier messen heeft iedereen toch iets lekkers op tafel gezet.
Maandag was de dag van de Brain Hurricane. Elke groep had contact met zijn case owner, en daarna volgden de speeddates met experts in de Roemeense water sector. Onze opdracht was om een manier te vinden waarop professionals in de Roemeense water sector getraind konden worden. Het kostte wat moeite om uit te vinden wat er precies van ons verwacht werd, maar uiteindelijk konden we toch aan de slag.
We hebben keihard gewerkt. Bijna elke dag waren we van 9 tot 6 bezig met het project, inclusief zaterdag en zondag. We hebben veel gebrainstormd, interviews afgenomen, verslagen getypt, een poster gemaakt en een pitch voorbereid. Toen alles uiteindelijk ingeleverd was, voor de ExpoApa, was dat een grote opluchting voor iedereen.
Maandag begon de ExpoApa, een grote beurs voor de Roemeense water sector, in het Parlementspaleis, het op een na grootse gebouw ter wereld. Na de officiele opening door onder andere de Nederlandse Ambassade en de president van de International Water Association, konden we langs allerlei stands van vooral Roemeense bedrijven lopen. Alles was hier vooral gericht op waterzuivering en sanitatie, onderwerpen die mij persoonlijk minder aanspreken. Daarna hadden we een borrel bij het Dutch Pavillion, een paar stands van Nederlandse bedrijven bij elkaar. Het was leuk om te zien dat de mensen van deze bedrijven echt geinteresseerd waren in de projecten waaraan we gewerkt hebben.
Woensdag was de dag van de pitches. Iedereen zag er mooi uit, zo vaak mag je natuurlijk niet presenteren in het Parlementspaleis. Iedereen was ook wel zenuwachtig, er werd verwacht dat er heel veel mensen zouden komen kijken, maar uiteindelijk viel dat wel mee. De pitches gingen gelukkig goed bij iedereen. De jury luisterde naar de pitches en bekeek de posters van de projecten, waarna ze een winnaar kozen. Helaas had mijn team niet gewonnen, maar er was voor iedereen een diploma. Aan het eind van de middag waren we uitgenodigd voor de receptie bij de Nederlandse Ambassade thuis. Dat was een hele leuke ervaring, en een gezellige afsluiting van de twee weken in Boekarest.
Ondanks het harde werken en de stress waren het twee super leuke weken met een hele gezellige groep!
Geschreven door Irene van der Water waterambassadeur Topsector Water
Wetskills Roemenië was originally published in Water, wereldwerk! on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.