Na 3,5 maand stage te hebben gelopen in Myanmar ben ik terug in Nederland en terugkijkend op mijn periode heb ik een hoop geleerd over mijzelf, het land, de mensen en waarom het werk wat wij doen zo belangrijk is.
Een van de redenen om te willen werken in de watersector is de kans om mensen direct of indirect te kunnen helpen.
Dit klinkt misschien cliche, maar als je erover nadenkt is het nog niet eens zo gek. Er wordt wel eens gezegd dat water een verbindend element in onze wereld is en door hierover na te denken ben ik erachter gekomen dat dit klopt. Bijvoorbeeld, het stroomgebied van de Ayeyarwady Rivier in Myanmar beslaat zo’n 60% van het hele land en de mensen die in dit gebied wonen. Al deze mensen zijn direct of indirect afhankelijk van deze rivier; vissers, drinkwater, water voor landbouw, navigatie op voor dorpjes waar geen wegen zijn, het opwekken van energie en ga zo maar door. Als je het plaatje zo bekijkt wordt het een erg groot en breed plaatje.
Tijdens mij periode ben ik nauw in aanmerking gekomen met de locale mensen, heb ik cursussen en lessen aan ze mogen geven en heb ik met mijn eigen ogen kunnen aanschouwen wat voor problemen mensen in hun alledaags leven ondervinden wat wij ons niet voor kunnen stellen. Mijn conclusie; het land heeft nog een hele lange weg te gaan en zonder buitenlandse invloeden die het land verder willen helpen gaat dit niet lukken. In het gebied waar wij ons op richtte leefde in 2010 30% van de huishoudens in armoede. Boeren met een klein stukje land waar hun hele leven afhangt van die ene oogst die wel of niet lukt. Lachend komen ze je begroeten en willen ze vertellen over het werk wat ze doen, maar achter deze lach gaat een hoop verdriet en moedeloosheid schuil. De nieuwe jongeren uit de dorpjes trekken naar de stad voor een betere toekomst, maar vinden hier alleen maar werk waar ze ook niet gelukkig van worden. Echter willen ze meesten niet toegeven aan hun situatie en zijn ze trots om wie ze zijn. Als je vraagt of ze graag ergens anders zouden willen wonen waar de landbouwgrond bijvoorbeeld beter is zeggen de meeste steenvast ‘nee’. Vertrouwen in de overheid hebben ze meestal ook niet, want naar hun wordt meestal niet geluisterd. Wie gaat deze mensen uiteindelijk helpen in de toekomst als klimaatverandering het zeewater nog dichtbij brengt en wanneer hun oogsten beginnen te mislukken door overstromingswater of toenemende droogte?
Aan het begin van mijn periode dacht ik dat de oplossing voor alle problemen in de delta voor de hand zou liggen en wij een oplossing vergelijkbaar met die in Nederland kunnen toepassen; dijken verhogen, verdedigingswerken langs de kust aanleggen en de mensen beschermen tegen alle negatieve effecten van het water. Maar door de maanden heen is deze impressie compleet veranderd. Als ik zo denk; wie in Nederland gaat er iets van merken als de zeespiegel 0.5 meter stijgt over de komende 50 jaar? Ik denk dat wij het niet zullen merken. Wie in Nederland zal het merken als de gletsers in de Alpen beginnen te smelten en het water in de Rijn toeneemt? Ik denk dat ons leven hier gewoon doorgaat. Als ik dezelfde vragen stel voor de inwoners in Myanmar zijn de antwoorden compleet anders. Miljoenen mensen zullen moeten verhuizen, verliezen hun enige bron van inkomsten en zullen in een kansarme situatie belanden. Het land zal niet een tweede Nederland worden op watergebied, maar zal een oplossing nodig hebben die op maat gemaakt is voor de situatie in het land. Kunnen wij hier aan bijdragen? Jazeker! De komende jaren zal Nederland hoogstwaarschijnlijk een grote bijdrage leveren aan het verbeteren van het land op het gebied van water om het bestendig te maken voor de veranderingen die plaats zullen vinden. Dit zal stapje bij stapje gaan en zal ook van de kant van Myanmar het nodige vragen. Van de lokale boeren tot aan het hoogste ministerie, er zullen veranderingen plaatsvinden gericht op de toekomst van het land om veiligheid en voorspoed te bieden voor diegene die het het hardste nodig hebben.
Ik weet niet of ik hier nog veel aan moet toevoegen als ik vertel waarom deze sector zo belangrijk is en wat voor goeds je doet voor de mensen om je heen. En ook jij kan hier een bijdrage in hebben. Je hoeft geen slimme technicus of een expert in het zuiveren van water te zijn.
Zoals ik begon is water een verbindend element en dat betekend ook een grote verzameling van verschillende typen mensen met verschillende beroepen; architect, boer, geoloog, ecoloog, econoom, socioloog en politicus, ik heb ze allemaal voorbij zien komen en het lijst gaat nog wel even door.
Velen zullen het misschien in een vroeg stadium nog niet bedenken of voorstellen maar zullen uiteindelijk in contact komen met bepaalde water-relateerde problemen in hun vakgebied, in Nederland of ver daarbuiten. Alle wegen leiden naar Rome.
Nederland is en zal een grote rol blijven spelen op het gebied van water in de toekomst, dus je kan ook zeggen; alle wegen leiden misschien wel naar water!
Hieronder nog wat leuke kiekjes van de afgelopen 3,5 maand.
Geschreven door Jasper Verschuur, waterambassadeur van de Topsector Water.
Myanmar Deel 3, Terugblik was originally published in Water, wereldwerk! on Medium, where people are continuing the conversation by highlighting and responding to this story.